Μπάτσοι, Γουρούνια, Δολοφόνοι

Η μόνη περίπτωση που μπορώ να δεχτώ το "μπάτσοι, γουρούνια δολοφόνοι" είναι σε περιπτώσεις σαν την παρακάτω, δηλαδή χιουμοριστικά. 

Όπως λοιπόν καταλάβατε, οι αντιφρονούντες, δεν έχω σκοπό να κράξω τους "μπάτσους." Και όχι, δυστυχώς, δεν έχω καμιά συγγένεια και δεν γνωρίζω προσωπικά κανέναν αστυνομικό, οπότε δεν έχει προσωπική χροιά ο αμέριστος σεβασμός που νιώθω για το εν λόγω λειτούργημα. 

Αναντίρρητα επικρατεί αρνητικό κλίμα απέναντι στους αστυνομικούς. Μεθυσμένοι στην ιδέα μιας απόλυτης ελευθερίας, η οποία προσεγγίζει τα όρια της αναρχίας, τείνουμε να απορρίπτουμε κάθε εξουσία και κάθε έκφρασή της (το αστυνομικό σώμα σε αυτή την περίπτωση.) Η δουλειά των αστυνομικών είναι να καταστέλλουν ενέργειες πολιτών, οι οποίες απειλούν την ασφάλεια άλλων πολιτών είτε σε ατομικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο κοινωνίας. Συνεπώς σε κάθε περίπτωση υφίσταται η σχέση Πολίτης vs Αστυνομικός. Η Κοινωνία των Πολιτών* αντιδρά πάντα με βάση τα άμεσα συμφέροντά της και εκεί έγκειται το όλο ζήτημα. Όταν κάποιος διαπράττει κάποιο αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου, στρέφεται άμεσα εναντίων ενός πολίτη, επομένως αποτελεί δυνητικά απειλή και για το σύνολο της Κοινωνίας των Πολιτών.  Όταν όμως κάποιος φαίνεται να στρέφεται εναντίον του συστήματος, της πολιτειακής αρχής, ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε το κατεστημένο η Κοινωνία δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο διότι αυτός δεν είναι άμεσος. Αντίθετα βλέπει τη σχέση Πολίτης vs Αστυνομικός από μια στρεβλωμένη οπτική. Είμαστε δηλαδή πιο επιεικείς απέναντι σε κάθε τι ριζοσπαστικό, αφενός λόγω της αρνητικής προδιάθεσης απέναντι στην καταπίεση του συστήματος, αφετέρου λόγω του ότι ενδόμυχα όλοι είμαστε λίγο αναρχικοί. Έτσι θα πούμε "η καταστολή των διαδηλωτών που παρεκτράπηκαν θα έπρεπε να γίνει με χρήση λιγότερο βίαιων μεθόδων" αντί "η διαδήλωση θα μπορούσε να γίνει χωρίς παρεκτροπές." Στο παρόν παράδειγμα εντοπίζουμε μεν το σφάλμα της μιας πλευράς, αγνοούμε δε το σφάλμα της άλλης. 

*Εδώ Κοινωνία των Πολιτών ή απλά Κοινωνία καλείται το σύνολο των ανεξάρτητων πολιτών 

Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια βρήκα στο google τις παρακάτω εικόνες, που αποτελούν σταγόνα μόνο στον ωκεανό αντίστοιχων εικόνων. 

 

Αυτό που έψαξα και -δίχως έκπληξη- δεν βρήκα είναι εικόνες της άλλης πλευράς. Εικόνες που να δείχνουν αστυνομικό να δέχεται επίθεση από βίαιους διαδηλωτές. Βέβαια ΟΚ όλο και κάποια θα υπάρχει κάπου, αλλά δεν είναι αυτό το point, καντε μόνοι σας τη σύγκριση. Μην αρνηθείτε ούτε και να υποτιμήσετε τέτοιες καταστάσεις. Επειδή όποτε υπάρχουν θύματα αστυνομικοί το ζήτημα λαμβάνει μηδαμινή έκταση... ή χειρότερα ακούγονται κάποιες βραχνές φωνές να λένε ότι ίσως "το αξίζουν" 

Ναι ίσως το αξίζουν. Γιατί για να γίνει κάποιο αστυνομικός πρέπει να είναι ηλίθιος. Πως αλλιώς χαρακτηρίζεις κάποιον που λιώνει στο διάβασμα να μπει σε μια σχολή -πλέον μετά από αναμονή 2 ετών- από όπου θα βγει με έναν άθλιο, μισθό αν και θα θέτει διαρκώς τη ζωή του σε κίνδυνο, θα καλείται να αγοράσει μεγάλο ποσοστό του πανάκριβου εξοπλισμού του με προσωπική επιβάρυνση, κάθε σφάλμα του θα κατακρίνεται και θα διώκεται και πέραν αυτού θα έχει να αντιμετωπίσει την κοινωνική κατακραυγή και να φέρει την ταμπέλα "Μπάτσος" πάνω από το κεφάλι του. Ναι.. τώρα που το σκέφτομαι κάποιος πρέπει να είναι πολύ ηλίθιος για να επιλέξει μια τέτοια ζωή. Ή ηλίθιος ή ήρωας.

Αναγνωρίζετε κάποιον από τους παρακάτω;

     

Ο δεξιά είναι ο Αλέξης Γρηγορόπουλος και αριστερά ο Γιώργος Ανδριτσόπουλος. Ακόμα και οι 5-10 που δεν αναγνώρισαν από τη φωτογραφία τον νεαρό αποθανόντα σταρ βλέποντας το όνομα του έκαναν τη σύνδεση. Ο άλλος όμως ο ΑνδριτστηκκξσβαξτβμΟΣ ποιος είναι;

 hint 1: έχει να κάνει με το όχημα που βρίσκεται πίσω του
 hint 2: έχει να κάνει με το θέμα του άρθρου

Ναι καλά φανταστήκατε ο τύπος είναι, ή μάλλον ήταν αστυνομικός, και μάλιστα σκοτωμένος εν ώρα καθήκοντος αντιμέτωπος με δύο κακοποιούς. Ο άλλος ήταν απλά ένας αλητάκος που έτυχε να φάει θανατηφόρα σφαίρα από αστυνομικό και να μετατραπεί εν μια νυκτί σε εθνικό σύμβολο και αφορμή για καταλήψεις και διαδηλώσεις. Να πως επιλέγουμε τους ήρωές μας. Η αλήθεια είναι ότι έψαχνα για ώρα να βρω φώτο αστυνομικού που να σκοτώθηκε από διαδηλωτές αλλά (τι έκπληξη) δεν υπήρχε ίχνος. Εκεί θα ήταν η απόλυτη αντίφαση. Τέλος πάντων. Στόχος μου δεν είναι να μειώσω το συμβάν της δολοφονίας ενός πολίτη, ακόμα και αν αυτός άξιζε να τεθεί υπό του νόμου (όχι φυσικά με τέτοιο τρόπο) , αλλά να εστιάσω στην ηρωοποίησή του, και στο γεγονός ότι υπάρχουν πολύ πιο άξια σύμβολα για να τιμήσει ο σύγχρονος νεανικός πληθυσμός.

Συν του ότι η πλειοψηφία των ενεργειών που αποδίδονται στους αστυνομικούς δεν είναι για θέματα δικής τους πρωτοβουλίας. Οι ΜΑΤατζήδες δεν ξυπνάνε λέγοντας "τι να κάνουμε, αντί να κάτσουμε να αράξουμε δεν πάμε να φάμε λίγο δακρυγόνο, κάνα δοκάρι στο μέτωπο και να πλακώσουμε καμιά δεκαριά δημοσιογράφους για τα ρέστα" Ως επί το πλείστον οι αστυνομικοί δεν δρουν αυτόβουλα αλλά λαμβάνουν εντολές από άνωθεν, αφού είναι ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ. Για όνομα του Θεού, ακόμα και τον τυπά που μπούκαρε στο Πολυτεχνείο επί χούντας με το τανκ τον αθώωνουν όλοι αφού "εκτελούσε διαταγές", τι είναι αυτό που κάνει ένα μπάτσο περισσότερο ένοχο;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Και τώρα ας κράξουμε και λίγο. Τους νέους αστυνομικούς τους σέβομαι όσο ελάχιστες ιδιότητες. Άλλωστε άμα μπουκάρει ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι σπίτι μου, αυτούς θα φωνάξω να τον μαζέψουν αφού μου κομματιάσει την οικογένεια. Αυτοί που αξίζουν τον όρο μπάτσος είναι αυτοί που πέρασαν τα χρόνια και στρογγύλεψαν από τα πολλά ντόνατς και τις παρακολουθήσεις και πλέον έβγαλαν ρίζες σε μια καρέκλα γραφείου και απλά χαίρονται να δίνουν εντολές και να σου κάνουν τη ζωή δύσκολη. Ούτε στις φυλακές τους στέλνουν για δεσμοφύλακες, ούτε περιπολούν σε επικίνδυνες περιοχές... Καμιά υπογραφή και μετά σπίτι για φαΐ και νάνι.. Αλλά και αυτούς τους συγχωρώ γιατί ξέρω ότι έτσι τους κατάντησε η κοινωνία. Μπαίνω λίγο στη θέση τους. Να μπεις στη δουλειά αυτή επηρεασμένος από τις αμερικάνικες ταινίες και να καταλήξει η ζωή σου κακογυρισμένη version της χουάνας της παρθένας.
Απογοήτευση το λιγότερο...

Δώστε λοιπόν λίγο σεβασμό έστω και στους νέους αστυνομικούς. Δείξτε ευγνωμοσύνη σε αυτόν που ξαγρυπνάει τα βράδια μακριά από τη δική του γυναίκα, για να μη βιάσουν τη δική σου. Που θα φάει τη σφαίρα του ληστή για να μη τη φάνε τα παιδιά σου.

 Πίσω από το κράνος κρύβεται άνθρωπος, που πονάει και κρυώνει... μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι!